آئینه
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- /آئی/نِه/
اسم ویرایش
آئینه
- شیشهای که یک طرف آن با جیوه پوشانده شده، و منعکس کننده اشیاء پیرامون است.
- آئینه در زبان معیار باستان مفهومی غیر از این داشته، و به معنی حاملهای است که در ماه جاری امکان زادن و فارق شدن داشته است.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|