آبخورد

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/خورد/

اسم مرکب

آب‌‌ خورد

1. (قدیم): محل برداشتن آب یا خوردن آن.
2. (مجاز): میخانه

جستارهای وابسته

1. آب‌خوردن، آبخور، آبشخور

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ فارسی