آب‌کند

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/کَند/

صفت مفعولی

آب‌کند

1. (علوم زمینی): پیچ و خم های واقع در مسیر رودهایی که در دشت‌های مسطح جاری‌اند.
2. جایی که رود یا سیل خاکش را برده باشد. آبگیر. گودال.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:ravine
• gully
• gorge

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن