فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آتش/کُن/

  اسم مرکب ویرایش

آتش‌کن

  1. (قدیم): گلخنی، تون‌تاب.
    آتش‌کن آمد تا آتش برکند در حمام. «بیغمی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن