فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /آخِرَت/

  اسم ویرایش

آخرت

  1. (ادیان): در اعتقاد صاحبان ادیان، جهانی که پس از مُردن (پس از رستاخیز) به آن داخل می‌شوند و مطابق اعمال دنیایی‌شان همیشه در آنجا در نعمت و خوشی یا عذاب زندگی میکنند. جهان دیگر، عُقبیٰ. مقابل دنیا.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر ویرایش

  • زبان معیار باستان

آوایش ویرایش

  • /آخِر/عت/

  اسم مرکب ویرایش

آخرت

  1. آخرت در زبان معیار باستان ممکن است به دو بخش آخِر - عت قابل تجزیه باشد، و معنی آن نفر آخر است.