آدم‌حسابی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آدَم/حِسابی/

صفت

آدم‌حسابی

1. (گفتگو): فهمیده و درستکار و قابل اعتماد.

   او که آدم حسابی نیست، انتظار خوبی کردن از او نداشته باش.

2. دارای اصالت فرهنگی یا رفاه مالی.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن