آدم‌لخت‌کن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آدَم/لُخت/کُن/

صفت

آدم‌لخت‌کن

1. (گفتگو): دزدی که با زور و تهدید همه اموال، حتی لباس‌های مردم را می‌دزدد.
2. (مجاز): آنکه در ازای فروش کالا و مانند آن، پول بیشتر از قیمت واقعی میگیرد، یا مأموری که برای انجام کاری رشوه میگیرد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن