فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آرام/بُردَن/

  اسم مرکب ویرایش

آرام‌بردن

  1. قرار و آرامش و آسودگی را از میان بردن.
    با دل آرامی مرا خاطر خوش است/ کز دلم یکباره برد آرام را «حافظ»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن