آرایه

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرایه/

اسم مصدر

آرایه

1. آرایش.

   باید ... زن‌ها در بزک و آرایه ... رعایت ... بکنند «شهری»

---

برگردان‌ها

انگلیسی: decor array storage array linear array array

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• زبان معیار باستان

آوایش

• /آر/آیه/

اسم مرکب

آرایه

1. آرایه ممکن است به زبان معیار باستان به دو گونه تعبیر و تجزیه گردد؛ نخست آر - آیه، شاید کنایه از فرد آریایی باشد نزد متکلمان زبان معیار باستان.
2. تعبیر دوم ممکن است آرا - یه باشد که کمی ناقص است مگر اینکه فرض گردد منظور آرا - آیه بوده است. یعنی سرزمین آریاییان.