آزاده‌منش

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزاده/مَنِش/

صفت

آزاده‌منش

1. آزاده.

   مرد ... آزاده منشِ بی ادعایی بود. «نفیسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن