آستانه‌شنوایی

فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آستانه/شنَوایی/

  اسم مرکب ویرایش

آستانه‌شنوایی

  1. (پزشکی): کمترین و بیشترین فرکانس صوت که گوش می‌تواند بشنود.
  2. حوزه: [فیزیک]‏ کمترین شدت صوتی که انسان بتواند بشنود.

برگردان ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن

«آستانۀ شنوایی» هم‌ارزِ «threshold of hearing»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ ،