فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آسوده/خاطِر/

  صفت مرکب ویرایش

آسوده‌خاطر

  1. (مجاز): آنکه دل نگرانی و درد و غم ندارد؛ فارغ از اضطراب و غم. آسوده دل، فارق البال.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن