آسیب‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسیب/کردن/

اسم مرکب

آسیب‌کردن

1. (قدیم): آسیب به چیزی کردن؛ تماس پیدا کردن با آن، یا آن را لمس کردن.

   به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد. «مولوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن