فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آشتِی/

  اسم مصدر ویرایش

آشتی

  1. دوستی و پیوند دوباره بعد از رنجش و آزردگی و جدایی.
  2. توافق برای پایان دادن به جنگ. سازش، صلح.‌ رفع دلخوری و کدورت. تمام کردن جنگ. پس از قهر از نو دوستی کردن.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

مترادف‌ها ویرایش


برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین