آشفتن
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آشُفتَن/
مصدر فعل لازم ویرایش
آشفتن
- منسوب به آشوب؛ عصبانی شدن، تندی کردن. از هم گسیختن رشته کارها، پریشان شدن.
- مختل شدن امور. خشم گرفتن. به هیجان آمدن. شورش کردن. شیفته شدن. رنجیدن.
واژههای مشتق شده ویرایش
- آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته بخت، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین