آفت‌رسیده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَت/رسیده/

اسم مرکب

آفت‌رسیده

1. آفت زده.

   لاله داغ دیده را مانم/ کِشت آفت رسیده را مانم. «رهی‌معیری»

مترادف‌ها

• آفت، آفات، آفت زا، آفت زده، آفت کش، آفت گیر، آفت زدگی، آفت پذیر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن