آقابالاسر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آقا/بالا/سَر/

اسم مرکب

آقابالاسر

1. (گفتگو): آنکه بی‌مورد در کار دیگران دخالت و امرونهی میکند و برای خود حق برتری و بزرگی قائل است. رئیس. سرپرست.

   به کار خود سرگرم بود و آقابالاسر نداشت. «جمال‌زاده»

مترادف‌ها

• آقا، آقای، آقایی، آقازاده، آقاسی، آقامنش، آقایان، آقاپسر، آقاجان، آقامعلی، آقاباجی، آقاپرست، آقا‌شدن، آقای‌خود‌بودن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین گفتگو