آلت‌دست‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلَت/دَست/کردَن/

اسم مرکب

آلت‌دست‌کردن

1. (گفتگو): کسی را وسیله برآوردن خواستِ خود کردن. آلت دست قرار دادن. آلت.

   تو را آلت‌دست خودش کرده و خودت خبر نداری!

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن