فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آلُفتِه/

  صفت مفعولی ویرایش

آلفته

  1. دارای شور و هیجان. آشفته، پریشان. آلفتن.
    الفت پیران آشفته را با جوانان آلفته بعینها صحبت سنگ و سبوست.‌«قائم‌مقام‌فراهانی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین