آمد

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آمَد/

اسم مصدر

آمد

1. (مجاز): خوش‌یمنی، اقبال، بخت، سازگاری بخت. نتیجه، حاصل. آمدن.
2. آمد و رفت؛ رفت و آمد. بازگشت.

کهن واژه

1. آمد ممکن است در زبان معیار باستان به دو کلمه آ - مَد قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن، اشاره به آقای مَد، مَمَد، یا محمد بوده است.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: luck
• came
• traffick
• traffic
• trade
• pother
• outcome
• issue
• high performance
• footwork
• consequence

• accidence
• unfrequented
• resort
• overture
• header line
• header label
• header card
• haunt
• accidentalism
• result
• gravy train

• girl friday
• eke out
• byroad
• single tax
• purchase
• frequent
• jam
• sliding scale
• shuttle
• hi

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس