فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آمُرزِش/

  اسم مصدر ویرایش

آمرزش

  1. بخشایش گناه یا هر خطای دیگر. بخشایش گناه از طرف خدا، مغفرت.
    اگر از راه صدق و صفا طالب آمرزش و مغفرتی بیا. «جمال‌زاده».

  کهن واژه ویرایش

  1. آمرزش ممکن است در زبان معیار باستان به سه بخش آ - مُر - زِش قابل تجزیه باشد؛ که زِش همان زشت و مفهوم کلی به معنی پهلوان زشت یا بد ترکیب بوده است.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس