آنرمال

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آنُرمال/

صفت

آنرمال

1. غیرطبیعی، غیرعادی، نام به هنجار.

   آدم آنرمالی است، زیاد باهاش معاشرت نکن. وضع آنرمال آنجا او را آشفته کرده.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین