آنقره

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /آن/قِره/

اسم مرکب

آنقره

1. نوعی پشم مرغوب که از ترکیه می‌آورند. صورتی از آنکارا پایتخت ترکیه است.

   آنقر، آنقره، آنقوره با هم قرابت دارد و در زبان بهاری که بقایای زبان معیار باستان است؛ هر کدام معنانی متفاوتی دارند.

کهن‌واژه

1. آنقره ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آن - قِره قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی آن به معنی دائم افسار پاره کردن بوده است.

مترادف‌ها

آسقِره

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس