آنکو

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آن/کو/

ضمیر

آنکو

1. (شاعرانه): آن کس که او.

   در الست آنکو چنین خوابی ندید/ اندر این دنیا نشد بنده وْ مرید. «مولوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن