آواز‌کوچه‌باغی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آواز/کوچه/باغی/

اسم مرکب

آوازکوچه‌باغی

1. (موسیقی ایرانی): از گوشه‌های آواز دشتی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن