فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آویخْتِگی/

  حاصل مصدر ویرایش

آویختگی

  1. آویخته بودن.
    غرغره با غوره آویختگی لوزه زبان کوچک را رفع می‌کند.‌«جعفرشهری»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن