آکنده
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آکَندِه/
صفت مفعولی ویرایش
آکنده
- پُر و انباشته از چیزی. میان از چیزی پُر شده.
- آکنده در زبان معیار باستان با مفاهیم آکن و آکند مترادف است.
- (قدیم): طویله. فربه، چاق. مغزدار، میانپر.
- پوشیده، مخفی. دفن شده. منقش.
واژههای مشتق شده ویرایش
برگردانها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- بهاری
آوایش ویرایش
- /آ/کَنده/
اسم مرکب ویرایش
آکَنده