ابی
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /اَبی/
صفت نسبی ویرایش
اَبی
- پدری، صلبی؛ مرکب از اب: پدر باضافه یای نسبت: پدری.
صفت ویرایش
اَبٓیّ
- ابا کننده، سرکش، انکار کننده.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /اَبی/
قید ویرایش
اَبی
- بی، بیتو، بدون تو.
- فرستاده گفت ای گرانمایه شاه/ ابی تو مبیناد کس پیشگاه «فردوسی»