احسان

(اِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

از ریشه حُسن

مصدر متعدی

1. نیکی کردن.
2. بخشش کردن.

(اِم

صفت

1. نیکوکاری، بخشش.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

اسم

احسان . [ اِ ] (ع مص )

1. خوبی .نیکی . صنیع. نیکوکاری . بخشش . بِرّ. ید. دست . ازداء.انعام . افضال . نیکی کردن . نیکوئی کردن

( اِ)

[ ع . ] 1 - (مص م .)

نیکی کردن

2 - بخشش کردن

3 - (اِمص .)

1. نیکوکاری ، بخشش .

1. خوبی، نیکی، نیکوکاری، بهترین در دنیا
2. احسان کلمه ای عربی است.

1. احسان نامی اسلامی و پسرانه است. در برخی کشورها مانند مصر این نام را بر دختران نیز می گذارند.

برگردان‌ها

انگلیسی: ihsan, ehsan, ahsan, perfection, beneficence عربی: إحسان روسی: ихсан ترکی: ihsan عبری: ‎מושלמות‎

منابع

‎

انگلیسی

boon

• benignity
• benefit
• beneficence
• benefaction