اش
فارسی ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [اَش]
اسم ویرایش
اش
ریشه شناسی۲ ویرایش
- فارسی
ضمیر ویرایش
- ضمیر شخصی متصل سوم شخص مفرد و آن به صورت مفعولی (سپردش: بدو سپرد)، فاعلی (گفتش: گفت او را) یا اضافی (خانه اش، کتابش)
استعاره ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|