امامت

(اِ مَ)

فارسی

جلودار

ریشه‌شناسی

• عربی

1. امامة

مصدر لازم

1. پیشوایی کردن.
2. پیشنمازی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

pontificate