امر
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /اَمر/
اسم
ویرایش
امر
- از موضع برتر خواستن از کسی که کاری انجام دهد؛ خواستن مافوق از زیردست که کاری انجام دهد. حکم، دستور، فرمان دادن. مفردِ اوامر.
کنایه
ویرایش
- امر و نهی کردن کنایه از: کسی را به اطاعت از خود واداشتن.
واژه‌های مشتق شده ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ فشرده انگلیسی به فارسی