امیر

فارسی

اَ

ریشه‌شناسی

• عربی، جمع: امراء

اسم

‹میر›

1. فرمانده.
2. فرمانروا.
3. (نظامی) صاحب منصب ارتشی دارای درجات بالاتر از سرهنگ.
4. [قدیمی] لقب شاهزادگان و بزرگان.

صفت

‹میر›

1. فرمانده.
2. فرمانروا.
3. (نظامی) صاحب منصب ارتشی دارای درجات بالاتر از سرهنگ.
4. [قدیمی] لقب شاهزادگان و بزرگان.