انداختن
فارسی ویرایش
ریشه‌شناسی ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- [اَن/داختن]
مصدر متعدی
ویرایش
انداختن
- افکندن، پرتاب کردن.
- چیزی را به هدف زدن، هدف قرار دادن.
- در جایی منزل کردن.
- راندن، طرد کردن.
- فرش کردن، گستردن.
- مقدّر ساختن.
انداختنی
ویرایش
- جنس نامرغوب را به جای جنس خوب فروختن، کلاه گذاشتن.
- طرح کردن، مطرح ساختن.
مصدر لازم
ویرایش
- مشورت کردن.
- کاستن، کسر کردن.
فعل
ویرایش
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | انداختن | ||||||
| بن ماضی | انداخت | ||||||
| بن مضارع | انداز | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | انداختم | انداختی | انداخت | انداختیم | انداختید | انداختند | |
| استمراری | می‌انداختم | می‌انداختی | می‌انداخت | می‌انداختیم | می‌انداختید | می‌انداختند | |
| کامل | انداخته بودم | انداخته بودی | انداخته بود | انداخته بودیم | انداخته بودید | انداخته بودند | |
| التزامی | انداخته باشم | انداخته باشی | انداخته باشد | انداخته باشیم | انداخته باشید | انداخته باشند | |
| مستمر | داشتم می‌انداختم | داشتی می‌انداختی | داشت می‌انداخت | داشتیم می‌انداختیم | داشتید می‌انداختید | داشتند می‌انداختند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | اندازم | اندازی | اندازد | اندازیم | اندازید | اندازند | |
| استمراری | می‌اندازم | می‌اندازی | می‌اندازد | می‌اندازیم | می‌اندازید | می‌اندازند | |
| کامل | انداخته‌ام | انداخته‌ای | انداخته/انداخته‌است | انداخته‌ایم | انداخته‌اید | انداخته‌اند | |
| ملموس | دارم می‌اندازم | داری می‌اندازی | دارد می‌اندازد | داریم می‌اندازیم | دارید می‌اندازید | دارند می‌اندازند | |
| التزامی | باندازم | باندازی | باندازد | باندازیم | باندازید | باندازند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم انداخت | خواهی انداخت | خواهد انداخت | خواهیم انداخت | خواهید انداخت | خواهند انداخت | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بانداز | باندازید | |||||
| نهی | نانداز | ناندازید | |||||
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین