باغ انگور رها شده

فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • پهلوی

آوایش ویرایش

  • /باغ/

  اسم ویرایش

باغ

  1. زمینی که دور آن را دیوار کشیده و در آن میوه یا گل کاشته شده‌است، بوستان.
    در گذشته باغ اختصاصاً فقط به مزرعه انگور اطلاق می‌شد و لزومی هم نداشت محصور باشد اما باغچه محصور می‌شد؛ این کلمه با بغ قرابت مفهومی دارد.
    واژه ( باغ ) واژه ای پارسی است که در زبان پارسی میانه - پهلوی نیز بکار می رفته است. چنانکه در رویه هایِ 16 و 210 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است

 مثال ویرایش

  1. توی باغ نبودن کنایه از: متوجه اصل مطلب نبودن، پخته نبودن.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگنامه کوچک پهلوی