باغچه

فارسی

(چِ)

اسم مصغر

1. باغ کوچک.
2. زمین کوچکی که در حیاط برای کاشتن گل و درخت و سبزی آماده کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

garden

• croft
• bed
• parterre
• rosery
• rock garden