باهوش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /با/هوش/

صفت مرکب

باهوش

1. آن که دارای هوش قوی است، هوشمند.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:bright*
• clever
• ایتالیایی: intelligente
• sveglio
• انگلیسی: understanding
• swish
• spry
• spiffy
• smart
• shrewd
• sagacious
• precocious

• knowledgeable
• keen
• intellingent
• intelligent
• clever
• bright
• apprehensive
• shiner
• perceptive
• head piece
• poodle

منابع

• فرهنگ لغت معین