بنیچه

فارسی

(بُ چِ یا چَ)

(اِمصغ.)

اسم

1. جمعی که دیوانیان بر اصناف حرفت و املاک می‌بندند، ارزیابی مالیاتی دسته جمعی یک ده و امثال آن.
2. تعهد اهالی هر ده مبنی بر آماده کردن عده‌ای سرباز برای حکومت.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

quota