فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /بِه/آخَر/

  اسم مرکب ویرایش

به‌آخر

  1. (قدیمی): سرانجام، عاقبت‌الامر.
    کار آن مسکین به آخر خوب گشت.‌«مولوی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن