فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /بَچگِی/

  حاصل مصدر ویرایش

بچگی

  1. منسوب به بچه؛ بچه بودن، کودکی. زمان بچه بودن.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن