بیاض

(بَ)

فارسی

بیّاْض :(biiaz) در گویش گنابادی یعنی خمیازه ، خمیازه کشیدن ، نام یک دشت در گناباد که به دشت بیاض معروف میباشد ، خواب آلود

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. سفیدی.
2. دفتر سفید که در آن چیزی ننوشته‌اند.
3. دفتر بغلی.
4. کتاب دعا.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

whithness