بی ادب

(اَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. بی دانش.
2. بی تربیت.
3. گستاخ، جسور.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

صفت

sgarbato

impertinente

rozzo

صفت

volgare