تسبیح

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. خدا را به پاکی یاد کردن.
2. سبحان الله گفتن.

اسم

1. در فارسی دانه‌های به رشته کشیده شده‌ای که هنگام ذکر و دعا در دست گیرند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

rosary

• prayer beads
• hallelujah
• gloria
• beadroll
• rosarian
• beadwork
• bead
• hymn
• chortle
• moniliform
• chaplet
• unstring
• string
• filigree