خرقه

(خِ قِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. خرقة

اسم

1. جامه‌ای که از تکه پارچه‌های گوناگون دوخته شود.
2. جبة مخصوص درویشان.

(کن.)

1. جسد، تن.
2. خال.

جمع

1. خَرَ

قید

1. ~تهی کردن کنایه از: مردن. ؛ ~درانداختن از خود بیرون شدن، مجرد شدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

stole

• gown
• cloak
• pelisse
• cassock
• chimere