فارسی ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • [خوش/گِل]

 صفت‌مرکب ویرایش

خوشگل

  1. زیبا، قشنگ، خوش‌چهره.
    خوشگل از دو بخش خوش - گِل تشکیل شده و گِل در اینجا به معنی کالبد، جسم، یا اندام است که زیبا آفریده شده است.

آذری ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • بهاری

آوایش ویرایش

  • [خوش/گَل]

 فعل ویرایش

خوشگَل

  1. خوشامد به زبان فارسی. گَل معنی آمدن را تداعی می‌نماید.
    خوش گَلدِیز.
    خوشامدید.

متضادها ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین