ذکر
(ذِ)
فارسی ویرایش
ریشه‌شناسی ویرایش
مصدر متعدی ویرایش
- یاد کردن، بیان کردن.
(اِم
- یادآو
ریشه ویرایش
- نام، آوازه.
- شرح حال، ترجمة احوال.
- پند، موعظه. ؛~ جمیل یاد نیکو. ؛ ~ خیر یاد نیکو. ؛ ~ جلی ذکری که صوفیان به آواز بلند ادا کنند. ؛~ خفی ذکری که صوفیان در دل گویند. ؛~ مصیبت بیان کردن مصائب ائمه به ویژه امام حسین (ع)
- ~خیر کسی را گفتن از وی به نیکی یاد کردن.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(ذُ)
ریشه‌شناسی ویرایش
اسم ویرایش
- یادگار.
- حفظ.
(اِم
صفت ویرایش
- تذکر، یادآو
ریشه ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(ذَ کَ)
ریشه‌شناسی ویرایش
اسم ویرایش
- نر، نرینه.
جمع ویرایش
- ذکور.
- آلت تناسلی مرد.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
-
عربی ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
- انگلیسی
- recitation