شفشه

فارسی

(شَ ش)

اسم

1. شوشة طلا و نقره.
2. شاخة راست و نازک درخت.
3. چوبی که حلاجان با آن پنبه زنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم

1. موی چندی از کاکل و زلف معشوق که بر روی او افتاده باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین