شم
فارسی ویرایش
ریشه شناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [شَم]
اسم ویرایش
شم
- (قدیم): شمیدن.
ریشه شناسی۲ ویرایش
شمّ
- (مجاز): درک، فهم.
- دبالتلحس بویایی، شامه.
- بو، رایحه. یکی از حواس پنجگانه که وظیفهاش درک بوی است.
ریشه شناسی۳ ویرایش
اسم ویرایش
فیزیک
مصدر متعدی ویرایش
مصدر لازممشل لننا ویرایش
ل
- رمیدن، آشفتهشدن.
زبان دیگر ویرایش
- بهاری
زبان دیگر ویرایش
- عربی
- بو، ناخن، چار.
واژههای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن