طلبه
فارسی ویرایش
گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /طَلَبه/
اسم
ویرایش
طلبه
- (جمع): طالب. روحانی، آخوند، کسی‌که در علوم حوزوی یا دینی سررشته دارد.
- دانشجوی علوم دینی.
زبان دیگر ویرایش
- بهاری
اسم
ویرایش
- کسی که از شما طلب داشته باشد. طلبکار.
- طلبه وار گَلِد.
- طلب داره آمده.
- طلبه وار گَلِد.
مترادف‌ها ویرایش
––––
برگردان‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین