طلیعه

(طَ عِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. طلیعة

اسم

1. مقدمة لشکر، جلوداران لشکر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

scapegoat

• usher